Krantenartikel Eilandennieuws 17-9-2021

Een enthousiast winkelbezoek van journalist Erwin Guijt resulteerde in dit leuke interview voor Eilandennieuws, wat als paginagroot artikel verscheen op 7 september jl.
Dit willen we graag met jullie delen.
(Foto’s en tekst door Erwin Guijt)

ACHTHUIZEN – Niet iedereen weet het, maar een stukje buiten de bebouwde kom van Achthuizen is een edelsteenwinkel te vinden: Enfaeridion. Eigenaren zijn zestigers Rien en Nynke Breugelmans. Omringd door allerlei schitterende kristallen en prachtige edelstenen, en als spraakwater een glaasje edelsteenwater, blijkt al snel dat ze moeiteloos uren over hun passie kunnen vertellen. “Stenen zijn schatten uit de natuur en blijven verwonderen.’’

Tekst en foto Erwin Guijt

Maar eerst: de karaf op tafel met daarin rozenkwarts-, bergkristal- en amethiststenen, wat is dat precies? Een interessante uitleg en een klein kwartier later blijkt het om edelsteenwater te gaan. “Een onderzoeker uit Japan heeft daar onderzoek naar gedaan. Edelstenen geven trillingen af door hun kristalstructuren. Met als gevolg dat het heerlijk zacht water is. De waterkaraf tekent de benadering van Rien en Nynke: “We laten mensen graag dingen zelf ervaren. Wijzelf vertellen er natuurlijk graag over, maar laten mensen het vooral ook zelf proberen.’’

Geplunderd

Het echtpaar komt uit Roosendaal. Hoe kwamen zij en hun winkel dan hier terecht? Ze kijken elkaar even aan. “Begin jij?’’ Rien bijt de spits af. “Van jongs af aan was ik altijd al geïnteresseerd in stenen. Dat begon met de stenen die ik om het huis heen vond, gewone kiezelsteentjes. Ik had het grote keienboek thuis, en daar zocht ik vondsten in op.’’ Hij had al een hele stenenverzameling toen een vriend hem vertelde dat hij en zijn oom in Duitsland waren geweest en kristallen hadden gevonden. “Daar sprong mijn hart natuurlijk van op.’’ Het duurde dan ook niet lang of ook Rien ging mee richting Duitsland. Glimlachend: “Toen hebben we drie weken lang alle mijnen geplunderd die we tegenkwamen. Mijn verzameling werd bij thuiskomst flink uitgebreid.’’

Na zijn studie kreeg Rien een baan in het onderwijs op het eiland. “Op een vrijdagmiddag kwam mijn zus thuis met een vriendin. Dat vond ik wel een leuke dame, maar ja, hoe open je nou het gesprek?’’ Er verschijnen pretlichtjes in zijn ogen. “Dus ik zei: heb je misschien interesse om mijn stenenverzameling te zien? Dat was mijn manier om een meisje mee te krijgen. En de liefde is nooit overgegaan.’’ Nynke haakt in: “We hadden allebei een liefde voor de natuur, vooral voor stenen.’’ Het spreekt voor zich dat Nynke, en later ook hun zoon, voortaan mee op stenenjacht ging.

Oude Egypte

Een keer gingen ze met de tent op vakantie in Duitsland. Gewapend met beitel en helm bezochten ze de ene mijn na de andere, op zoek naar de schatten van de aarde. “We bleven maar mooie stukken vinden. Op den duur was onze tent zo vol dat we er niet meer in konden liggen. Dus deden we alles ’s nachts in de auto, zodat we in de tent konden liggen. De volgende ochtend verplaatsten we alle stenen weer naar de tent, zodat we met de auto op pad konden.’’

Nynke: “De liefde voor (edel)stenen loopt als een rode draad door ons leven. Een jaar of vijftien ben ik me meer gaan verdiepen in edelsteentherapie, doordat we met verzamelaars in Duitsland aan de praat raakten.’’ Na de praktijk volgde in 2007 een edelsteenwinkel. Het trok mensen, merkten ze. “Dat is de kracht van edelstenen. Wij zijn niet de eerste die dat weten. Als je kijkt naar het verleden zie je ook dat men in het oude Egypte of India ook al bezig was met de kracht van edelstenen. Maar ook Hildegard van Bingen bijvoorbeeld, in de middeleeuwen. Als je edelstenen aanraakt sta je in contact met de natuur. Soms gebeuren er bijzondere dingen.’’

Edelsteenschijven

Niet iedereen zal geloven in de bijzondere ‘krachten’ van edelstenen. Dat is ook helemaal niet erg, aldus het echtpaar. “Wij zijn de laatste die iets op willen dringen.’’ Ze gaat iets zachter praten. “Voor ons zijn de stenen echt schatten uit de natuur. Hoelang je er ook naar kijkt, er blijft verwondering. Dat moet van God zijn. Zoiets schitterends valt niet na te maken. Geen twee stenen zijn hetzelfde. Die verwondering is het allermooiste. Het is kunst uit de natuur.’’ Boven haar hoofd wiegen zachtjes een paar lichtblauwe edelsteenschijven aan touwtjes. “Het dwingt respect af voor de natuur, als je ziet welk een rijkdom aan vormen als een kleuren er is. Je zou kunnen zeggen dat stenen persoonlijkheden hebben.’’

Hebben ze een favoriete edelsteen? Beide denken even na. “Als je er eentje uit zou kiezen, zou je andere tekort doen. Maar hoelang je ook in deze wereld verkeert, je blijft nieuwe dingen zien. Ieder stuk wat in de winkel komt, zoeken we persoonlijk uit. Zo zorgen we ervoor dat we alleen de beste kwaliteit hebben.’’ Inmiddels graven ze niet meer zelf in groeven. Maar het opgebouwde netwerk met allerlei groothandels zorgt ervoor dat ze genoeg manieren hebben om aan de mooiste stenen te komen. Hun winkel aan de Galatheseweg 10A is op zaterdag open van 14.00 tot 17.00 uur, de rest van de week op afspraak.

Bol met kristallen

“De winkel is momenteel niet heel groot: we hebben deze blokhut en die tent daar. Maar juist dat kleinschalige spreekt mensen aan. Het geeft een gezellig gevoel. Pasgeleden konden we een blokhut op de kop tikken. We gaan dus binnenkort wel wat verbouwen, zodat we iets meer ademruimte hebben. Als je volgend jaar nog een keer komt, ziet alles er weer anders uit.’’ Ze zijn de enige winkel op het eiland die zich specialiseert in edelstenen. “We zien meer aanloop komen. Klanten komen vanuit het hele land. We krijgen best veel complimenten over de kwaliteit, ook van kenners. We verkopen hier geen rommel of namaak. En iedereen is welkom.’’

Er komt een oranje kat de winkel binnen, die enthousiast kopjes begint te geven. Intussen diepen beide eigenaren het ene na het andere verhaal op. “We hebben een keer een prachtig exemplaar gevonden in Duitsland, die lag gewoon voor het oprapen. We kwamen de groeve binnen, en daar lag gewoon open een bloot een bol, vol met prachtige kristallen. Zomaar kant en klaar!’’ Of ‘die keer’ dat ze nog verloofd waren en op vakantie gingen. “Halverwege de vakantie was onze auto al vol. Dus zijn we terug naar huis gegaan om de stenen af te leveren. Onze ouders stonden met grote ogen te kijken: zijn jullie nu al terug?’’ Op de terugreis naar hun vakantiebestemming spraken ze af geen stenen meer te gaan zoeken, maar echt vakantie te gaan vieren. Eenmaal gearriveerd stonden vrienden te wachten. “Nú hebben we toch een prachtige groeve met kristallen gevonden…’’ Ze keken elkaar even aan en gingen toen toch weer op zoek naar nieuwe stenen. 

Karakter

Inmiddels is Rien met pensioen, waardoor er meer tijd is om hun verdere ideeën te verwezenlijken. Allereerst de verbouwing naar een grotere winkel. Daarnaast zouden ze er graag nog een informatiepunt bijbouwen, waar bezoekers meer achtergrond krijgen over stenen en het ontstaan daarvan. In hun hoofd zien ze het al voor zich. Aan de muur moet een wereldkaart komen, met kleine steentjes op de plek waar ze vandaan komen. Een laatste droom is een stenen-leerpad. “Dat je hier een route door de tuin loopt, en telkens een steen tegenkomt. Zowel in ruwe als in geslepen vorm, met informatie erbij en een klein gedicht over het karakter van de steen.’’ Het is duidelijk: achter de geraniums zitten, dat zit er niet in. Wel achter de amethisten.